Reklama

Jakie tajemnice skrywa L’UNI. Archeologiczne odkrycia we Wrocławiu

Redaktorzy

19/10/2021 11:33

Rewitalizacja budynku L’UNI przyczyniła się do ujawnienia skrywanych od dawna tajemnic archeologicznych. Prace badawcze i analizy pomogły ustalić co mogło w przeszłości znajdować się pod inwestycją, odkryć fragmenty ceramiczne z okresu schyłku wczesnego średniowiecza oraz zabezpieczyć odlane z betonu drzwi schronowe.

Prestiżowa inwestycja biurowca L’UNI powstaje w budynku zaprojektowanym przez znakomitego wrocławskiego architekta Theodora Milczewskiego w 1864 roku. Poczatkowo w obiekcie znajdowało się Muzeum Mineralogiczne i Paleontologiczne Uniwersytetu Wrocławskiego.

W 1939 roku wykonano w nim prace adaptacyjne chroniące budynek przed ewentualnymi zniszczeniami wojennymi, w tym przekształcono piwnicę na schron. Natomiast po wojnie stał się siedzibą wydziału Farmacji Akademii Medycznej we Wroclawiu.

„Po przeprowadzeniu badań archeologicznych i szeregu analiz znalezionych obiektów, ich charakteru i powtarzalności przyjęliśmy, że najprawdopodobniej w XIII wieku na tym terenie znajdował się zakład produkcyjny – fabrica ecclesiae. Z dużą pewnością możemy stwierdzić, że był to zakład ceglarski. Argumentem przemawiającym za tą tezą jest lokalizacja obiektu, a dokładniej łatwość pozyskania piasku, gliny czy drewna. Wskazują na to też odkryte przez nas paleniska pozbawione kopuł, w których uzyskiwano niskie temperatury. Co przemawia za tym, że nie były przeznaczone do wytop lub zmiana struktury obrabianego surowca,” – mówi dr Aleksander Limisiewicz - archeolog.

Podczas prac archeologicznych znaleziono fragmenty m.in. naczyń ceramicznych, noża żelaznego, ceramiki budowlanej oraz osełki kamiennej.

„W piwnicy budynku znajdował się schron wojskowy z tunelem ucieczkowym skierowanym w kierunku miasta. Wejścia do pomieszczenia broniły potężne betonowe drzwi, których ciężar stanowiuł wyzwanie przy demontażu. Przekazaliśmy je do Fort Wrocław nr 9 - Muzeum Militariów. Ponadto na uwagę zasługują znajdujące się w budynku w bocznej klatce schodowej granitowe schody wspornikowe z żeliwną balustradą z 1866 roku. Zostaną one w pełni odrestaurowane. Schody wspornikowe stanowią bardzo ciekawy i efektowny element architektoniczny nadający przestrzeni lekkości. ” – komentuje Waldemar Weintritt, Project Engineer w firmie doradczej JP Weber, która zarządza projektem rewitalizacji budynku.

Obecnie budynek przechodzi rewitalizację i w połowie 2022 roku zostanie udostępniony jako biurowiec, który swój wyjątkowy charakter zawdzięczać będzie połączeniu zabytkowych elementów z nowoczesną