Szpital Przyjazny

Definicji szpitala przyjaznego może być wiele. Dla chorujących przewlekle, którzy mimo konieczności dalszego leczenia chcą normalnie żyć i pracować zawodowo, szpital przyjazny to taki, który pozwala podporządkować chorobę życiu, a nie życie chorobie. Dlatego organizatorzy kampanii „Choroba? Pracuję z nią!” wraz z Fundacją Onkologiczną Alivia, prowadzącą m.in. serwis onkomapa.pl, postanowili uhonorować specjalnym wyróżnieniem te szpitale, które w swojej codziennej praktyce starają się pomóc pacjentom godzić leczenie z pracą zawodową.

Pod uwagę zostały wzięte dwa kryteria: możliwość umówienia wizyty na konkretną godzinę oraz korzystanie z wygodnych dla pacjenta terapii skracających czas podania leku, jakimi są np. terapie podskórne. Takich szpitali jest obecnie w całej Polsce 20. 

Kto był kiedykolwiek hospitalizowany, ten wie to doskonale: po przekroczeniu progu szpitala tradycyjne rozumienie czasu ulega transformacji. Chory staje się obiektem zabiegów i procedur medycznych i z zasady „nie powinno mu się spieszyć”. Godzimy się na to, jeśli pobyt w szpitalu trwa tydzień czy nawet dwa, po czym następuje powrót do normalności. Ale dla chorych przewlekle wizyty w szpitalu są codziennością, bo tego wymaga dalsze leczenie. Wielu z nich, mimo że muszą kontynuować terapię, chciałoby równolegle prowadzić normalne życie, w tym podjąć ponownie pracę. I tu następowało zderzenie planów życiowych z rzeczywistością szpitalną.

 Szczęśliwie to, co do niedawna wydawało się nie do pogodzenia, coraz częściej udaje się ze sobą zestroić. Z jednej strony to zasługa nowych technologii i innowacji w medycynie, które przy zachowaniu tego samego poziomu skuteczności i bezpieczeństwa, oferują pacjentom coraz wygodniejsze, optymalizujące formę i czas podania terapie, dzięki czemu to, co do niedawna trwało godziny, teraz może zostać skrócone do kilku minut. Z drugiej strony to zmiany zachodzące w podejściu do pacjenta, który staje się partnerem, ale i coraz bardziej rozpowszechnione wśród lekarzy przekonanie, że pozytywnie zmotywowany chory, często właśnie aktywny zawodowo, jest lepszym, bo bardziej zdyscyplinowanym pacjentem.